Dyslexie door slecht onderwijs? - Dyslexie door slecht onderwijs? - Lexis

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Dyslexie door slecht onderwijs?

Gepubliceerd door jeannet in dyslexie · 10/2/2017 22:00:00
Dyslexie door slecht onderwijs, is dat zo?

Gisteren was het groot nieuws op de radio en televisie. Ook wij hebben erover gesproken tijdens het eten. Ik merkte dat ik blij was met de conclusie dat er veel kinderen niet goed lezen, maar dat een stempel op deze kinderen niet nodig is. Ook blij dat er eens werd gezegd dat het geen aangeboren hersenafwijking is. Waarom ik hier zo blij van werd?

Op de lagere school liep mijn zoon achter met lezen en hoeveel er ook werd geoefend, niets hielp. Het enige wat er gebeurde was de verandering van mijn kind. Van een vrolijk en ambitieus kind veranderde hij in een stil kind die niet eens over de toekomst wilde nadenken. Er zijn leraren geweest die hem gewoonweg niets meer wilden leren omdat het toch geen nut had. Voor ons was het een groot raadsel, het was (en is) gewoon een leuke en slimme jongen met geweldige creatieve ideeën. Nadat hij naar een andere school ging kreeg hij twee geweldige leraren. Deze leraren keken niet naar het lesprogramma, maar keken naar onze zoon. Ze hebben hem zelfvertrouwen gegeven. Ze gaven hem de vrijheid om dingen op zijn eigen manier te ontdekken en zij stonden naast hem met raad en daad. Dit heeft hem zo goed gedaan! Er was lef voor nodig van de leraren om een kind met een grote achterstand los te laten en hem de vrijheid te geven om het zelf te ontdekken.
Ik kan mij nog steeds de lessen van mijn leraar herinneren op de lagere school. De les ging over ml, dl, liters enz. Er was een groepje kinderen (waaronder ik) die er niets van begreep, de rest van de klas wel. Wij kregen als opdracht mee om zoveel mogelijk flessen en bakjes mee naar school te nemen. De volgende ochtend stond de leraar klaar met een grote emmer water. Door te spelen met de inhoud viel bij dit groepje het kwartje en gingen we weer verder met de les, de hele klas was immers weer op hetzelfde niveau.
Ik heb een aantal jaren een praktijk waar ik kinderen met lees- en rekenproblemen help. Iedereen (kinderen en volwassenen) die in mijn praktijk komt, is even bijzonder en iedereen leert op zijn of haar eigen manier. Ik denk dat het onderwijs inderdaad dient te veranderen. Laat de leraar weer echt leraar zijn. Laat de leraar genieten van de vooruitgang die ze bij kinderen kunnen boeken. Volgens mij zijn de leraren nu met handen en voeten gebonden aan protocollen, lesmethodes en cito uitslagen.
De meeste onderwijsmethodes zijn talig. Dit is voor veel kinderen prima, maar er is een grote groep die veel meer heeft aan beeldend onderwijs. Het mooie is: beeldend onderwijs past bij iedereen terwijl het talig onderwijs niet bij iedereen past. Hoe mooi zou het zijn dat dit meer wordt toegepast. Hoe fijn zou het zijn als we eens gaan stoppen met onzinwoorden lezen en DMT afnemen? Dat de leraar weer vanuit zijn eigen visie kan werken.

De oplossing die in het onderzoek werd genoemd was: oefenen, oefenen en nog eens oefenen….. is dit werkelijk de oplossing?????? Nee, dat lijkt mij niet. Wanneer je iets leert en je begrijpt het niet, kun je het blijven oefenen.  Je oefent alleen steeds hetzelfde, steeds dezelfde methode. Dit lijkt mij volledig zinloos. Als je de stof op een andere manier aangeboden krijgt of je krijgt de tools om het zelf te onderzoeken dan kun je pas echt vooruitkomen. Als je dan een manier hebt gevonden om het te leren kun je uiteraard dit wel oefenen. Het oefenen wordt dan ook leuk, omdat de manier bij jou past!

Blij dat ik dit persoonlijke stuk van mijn zoon mag opschrijven, dat geeft aan dat hij weer in zijn kracht staat. Dolgelukkig ben ik als ik samen met school en ouders een kind mag begeleiden naar een fijne manier van leren!
 



Energie
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu